piątek, 8 kwietnia 2016

Wiersze II

NICOŚĆ


Czuję się jak zawieszona pomiędzy dwoma światami,
między Niebem a Piekłem,
między prawdą a kłamstwem,
między jawą a snem.
Jestem sama, całkiem pusta w środku,
pozbawiona uczuć, serca,
niezdolna do samodzielnego myślenia,
pozostawiona w roli cichego obserwatora.
Krzyczę, błagając o pomoc,
jednak Oni, Wy, mnie nie słyszycie,
mój szept zagłuszają Wasze myśli,
a ja w bezsilności zamykam usta,

bezgłośnie płacząc w samotności.